HAFIZ VE HAFİZE

Ne güzel yaşayıp gidiyoruz değil mi?
Sağımız, solumuz, önümüz, arkamız hep dünya.
Tutturmuşuz, bir hayattır gidiyoruz.
Ha varız bugüne, ha yokuz.
İstesekte, istemesekte ömür merdiveninden her nefeste bir kere daha iniyoruz.
Yoruluyoruz, üzülüyoruz, kırılıyoruz.
Bir kere ölmek için geldik.
Bin kere dirilip tekrar dönüyoruz.
Milyarca ses, milyarlarca yüz, milyarlarca nefes içinde,
Durmadan, bıkmadan, yılmadan kendimizi arıyoruz.
Bitiyoruz hâldaş. Tükeniyoruz.
Oysa sevmek,
Fani dünyada tüm kötülüklere karşı bir serzenişti.
Unutuyoruz.
En acısı da ne biliyor musun? Unutuluyoruz.

Îçim, ey içim!
Bu yolculuk nereye?
Yine bir şehrin ölümünü başlatır gibisin..
Beni hiç olmayana kavuşturur gibisin?
Peki ben kavuşacak mıyım hiç olmayana?
Onunla bir bardak çayı bile doya doya içebilecekmiyim?
Onunla birlikte günde 5 vakit aşkı tertipi ile yapacakmıyım?

Seni yazdım yine bugün hayâlim..
Adı kendi gibi temiz kendi gibi eşsiz olan kişi..
Eliff.. Senin Temizliğin okadar sardıki kalbimi, senden başkasını göremez senden başkasını işitemez oldum.

Senin için kurdum hayatımın geri kalanını. Daha kalbime gireli seni seveli belkide 1 ay oldu ama bak sana olan sevgim beni nerelere getirdi. Beni anlayan insanlarda oluyor be Hayâl. Benim gibi sevenler benim gibi bekleyenlerde oluyormuş en azından ben öyle düşünüyorum.
Kaçalım seninle en uzaklara.
Kapatalım televizyonu atalım telefonu evimizde bir sen ben bir de ańlımızı koyacağımız seccademiz ve benim ezberlerimi dinledigin Kuran'i kerim imiz olsun.
(Hoş sende ezbere dinlersin ya beni ?)

Geçim sıkıntısı, gelecek kaygısı derken, en güzel yıllarımız sıralarda geçiyor. Bırakın gençliğimizi, hayatımızın bile farkına varamıyoruz. İnsanlar sokaklarda bir birine tahammül edemeden yaşıyor. İnsanların yüzü gülmeden, ve hiç bir şeyin farkına varamadan, uzun gibi görünen kısacık bir ömrü tüketmekle yetiniyoruz. Oysa ne güzel söylemiş Can Yücel;
“FARKINDA OLMALI İNSAN“ diyerek sesleniyor bizlere. Farkında olun ve kıymetini bilin. Ailenizin, Akrabalarınızın, İş arkadaşlarınızın, Dostlarınızın, Üzerinizde emeği geçen hocalarınızın, yanında kendinizi iyi hissettiğiniz insanların, kıymetini bilin.
Ve unutmayın, bu insanlar her zaman yanınızda olmayacaklar. Tek tek ayrılacaklar sizden. Sonra çok özlersiniz, belki iki eliyle fincanı tutuşunu, belki gülüşünün sesini, belki de size hitap ederken kullandığı o lâkabı.
Artık kendileri yanınızda her ne kadar olmasalar da, gitmeden bıraktıkları çok izler kalmıştır yüreğinizde.
Ve en acı olanı ne biliyor musunuz? Siz bütün bunların farkına vardığınız da, artık çok geç olmuştur maalesef.

Buyüzden sabret hafıze Aşekâm. Beraber geçireceğimiz günleri şimdiden yaad et. Senin güler yüzünü seveyim kadın! Senin yufka yüreğine kalbime gömeyim.

Meâlim benim..
Seninle bomboş evimizde teknoloji den çok uzaklarda insanlardan çok uzaklarda sadece ikimizin olduğu bom boş evimizde hergün çay içelim. Çayımız muhabbetimizin yanında bahanemiz olsun..
Sen anlatırsın hep ben dinlerim.