HAKİKAT

Ben ki yalan dünyada.
Yanıp yanıp sönerdim.
Kamerin süt rengine
Küsmüştü tanelerim.
Azap, sıkıntı, keder.
Ruhu perişan eder.
Sordum ulu bir zata.
Dedi:ümid et yeter!
Yıkıldı demirlerden.
Ördüğüm kor perdeler.
Bir nur geldi gözüme.
Oldu mesud cümleler.
Sabır,ümid,kanaat.
Belimde altın kuşak.
Hafiflemiş gibiyim.
Altımda sanki kır at.
Dinle ki sen ey beşer.
İsyan ölümden beter.
Merhamet erenlerin,
Hırkası ve aşıdır.
Hoşgörü sevenlerin,
Sevmek için bağıdır.
Şükür ki insanlara,
Örtülen hoş bir tülbent.
Tevazu kadınlara,
Verilmiş büyük servet.
Kin, hırs, yalan ve hile,
Hepsi birer kör şeytan.
İnan bana ey beşer.
Nefis verir vesvese.
Dünyan yıkılsa bile,
Sen yıkılma yine de.
Çalış, güven ve azmet.
Güzel gün gelir elbet.

MUHAMMET BARAN ASLAN