...

Hangi yara birdenbire iyileşmiştir,
Sana dokunmadan geçmiş zamanın elleri mi?
Acı, sessiz bir nehir gibi akar içimizde,
Ve izleri kalır, gözden silinse bile.

Zaman mı merhem oldu, yoksa unutuş mu?
Yara hep orada, hatıraların kıyısında bekler,
Bir gülüş, bir söz, bir bakış…
Ve ansızın açılan eski kapılar gibi,
Kalp tekrar sızlar, yine öğrenir acıyı.

Hangi yara birdenbire iyileşmiştir?
Belki hiçbir yara tam olarak geçmez,
Sadece biz, onunla yaşamayı öğreniriz,
Ve unutmuş gibi yaparız… ama içimizde
Sessizce atan bir iz bırakır her biri.