...

Hassas bir kalbe sahipsen, bil ki
Dünya seni incitecek, fark etmez ne kadar dikkatli olursan ol.
Rüzgar bile sert eser, bir bakış kırar umutlarını,
Sözler, bazen bıçak gibi saplanır sessizliğine,
Ve en küçük ihmal bile sarsar içini.

Senin kalbin, gökyüzü kadar geniş,
Ama öyle kırılgandır ki, bulutlar bile titrer yanında.
Bir tebessüm ararsın insanların gözlerinde,
Ama çoğu zaman yalnızlığın soğuk gölgesi düşer omuzlarına,
Ve gözyaşların, sessiz bir nehir gibi akar gizlice.

Dünya seni anlamaz, çünkü senin yumuşaklığın,
Onların sertliğine benzemez,
Sen, en ufak bir incinmeyi bile hissedersin derinden,
Ve bazen kendi kalbini korumak için saklanırsın gölgelerde.

Ama yine de vazgeçme sevgiden,
Çünkü senin hassaslığın, dünyaya umut taşır sessizce.
Bir çocuğun gülüşünde, bir çiçeğin yaprağında,
Senin yumuşaklığın hayat bulur,
Ve seni inciten fırtınalar bile,
Senin ışığını söndüremez.

Dünya kırar seni, evet,
Ama sen yeniden kurarsın kalbini, parça parça da olsa.
Her yara bir ders, her gözyaşı bir hikâye olur,
Ve sen öğrenirsin ki, acıyı hissetmek, insan olmanın özüdür.

Hassas bir kalp taşımak, yük gibi görünse de,
O yük, seni diğerlerinden ayırır,
Ve sana derin bir bakış verir,
Bir yüreği anlayabilme, bir ruhu sevebilme yeteneği.

Ve bir gün fark edersin ki,
Senin incinebilirliğin, senin en büyük gücündür.
Dünya ne kadar acı verse de,
Senin kalbin, sevgiyle dolup taşmaya devam eder.

Hassas olmanın bedeli vardır,
Ama değeri de büyüktür.
Sen hissedersin, sen seversin, sen yaşarsın derinlemesine,
Ve bil ki, en kırılgan anında bile,
Senin içinde bir güneş saklıdır,
Dünyanın sertliğini eritip, ışık saçacak kadar güçlü.