Çağlayan şelalere eşlik ile vardılar.
Bir dem kadar yakînen' ilgili mektuplara,
Gözyaşları kimliklerine ihanet ederken
Bir nem kadar uzaklara hâkimen soluk kalır.
Nice güzleri yitirirken gözlerinde ayazı.
Sabahın ilk ışıklarıyla yaprak benzi sararır.
Benzi görür onu ve yüzüyle mektup yakınır.
Çağlayanlar kayboluyor yükselen sefaletinde
Geçen yıllar ardından sözlerinde nükseden
Ahlâmın ifâkında da çehresi değişmeyecek.
-Vedahilî-