Hayatının Başrolü

Her insan, kendi sahnesinde yürür,
Kimi sessiz, kimi haykırarak ömür sürer.
Gökyüzü perde, yeryüzü dekor,
Başrol sensin, seyirci yoktur çoğu kez.

Senin cümlenle başlar her perde,
Senin gözyaşınla biter her sahne.
Yan roller gelir, bir süre kalır,
Sonra alkışsız, sessizce ayrılır.

Hayat dediğin, senin hikâyendir,
Sen yazarsın, sen oynarsın, sen yönlendirirsin.
Bir gün kahramansın, bir gün figüran,
Ama daima başrol, daima sen varsın.

Kimi gülüşünle hatırlar seni,
Kimi sessizliğinle anlar derini.
Unutma, kendi senaryonda tek gerçek,
Hayatın filminin en büyük yıldızı sensin.

İstersen acıyı oynarsın ustalıkla,
İstersen mutluluğu ışıklarla.
Ama perde kapanınca geriye kalan,
Yalnızca senin izlerin, senin adın…