Hayattaki tek tesellim

Yalnız kaldınız sanırsınız,
Biliyorum.
Yalnız bırakılmışsınız,
Biliyorum.
Ötesi yok.
Ötesi var:
Yalnızlık,
Müziğin bile seni dinlemesidir.
Yalnızlık!
İnsanın kendine mektup yazması
Ve dönüp dönüp onu okuması,
Yalnızlığın da ötesidir.
Bilmezler yalnız yaşamayanlar,
Nasıl korku verir yalnızlık.
Önce seni,
Sonra kendimi,
Şimdi de kimliğimi kaybettim,
Hükümsüzdür artı kimliğim,
Bulanlar,
Boşuna yorulup getirmesin yazık
Çünkü;
Ahmet'i türkülere,
Selçuk'u şarkılara,
İlkan'ı şiirlere gömdüm artık,
Bundan böyle;
'Adım yalnız benim
Soyadımsa ölüm'
Çok yalnızım, mutsuzum,
Göründüğüm gibi değilim aslında,
Karanlıklarda kaybolmuşum.
Bir ışık arıyorum, bir umut arıyorum uzun zamandır.
Aradıkça batıyorum karanlık kuyulara,
Kimse duymuyor çığlıklarımı!
Duyan aldırış etmiyor çekip kurtarmak istemiyor.
Ben ise insanların bu ilgisizliği karşısında ilgiye susamışım.
Ümidimi yitirmişim.
Biliyorum bir gün dayanamayacak küçük kalbim...
Arkamı dönüp inandığım ve güvendiğim her şeye ve herkese veda edecek bu yorgun yüreğim...İşte bu veda ediştir bu hayattaki tek tesellim!