Hepimiz Öleceğimizi Biliriz

Hepimiz öleceğimizi biliriz,
Bir gün toprağın serinliğinde uyuyacağımızı,
Bir çiçek gibi solacağımızı,
Bir rüzgâr gibi kaybolacağımızı...

Ama öldürebileceğimiz aklımıza bile gelmez,
Bir sözümüzle,
Bir susuşumuzla,
Bir ihanete benzeyen bakışla...
Bir kalbi paramparça edebileceğimiz,
Bir umudu karanlığa gömebileceğimiz,
Bir gülüşü sonsuza dek susturabileceğimiz...

Ölüm, hayatın yazılı yasasıdır,
Ama öldürmek insanın görünmez günahı.
Kimi sevgisini öldürür,
Kimi inancını,
Kimi çocukluğunun masumiyetini...

Ve biz,
Bile bile ölüme yürürken,
Bilmeyiz aslında yaşarken kaç ölümü sırtımızda taşıdığımızı.
Belki de en ağır mezarlık,
İnsanın kendi içinde gömdükleridir.

Hepimiz öleceğimizi biliriz,
Ama keşke bilsek;
Yaşarken öldürmek,
Ölmekten daha ağır bir suçtur.