Bir yaprak düştü gönlüme.
Sonbaharın rüzgarı esti tenime.
Üşüdüm bir parça yağmurlu gecede.
Ne yapmalıyım sevdâm?
Bu ıssız esrârengizde.
Bâzen kışın ortasındayım,
Sen çiçek açmayınca.
Bâzen de bir yazın içindeyim,
Kavrulmaktayım senin gölgen olmayınca.
Bâzen sen esersin günüme,
Bir bûseler kondurur bu kokun içime.
İlkbaharımsın.
Günüme doğan,
Hep benim için açan,
Bir güzel meltemsi çiçeksin.
İşte sen benim bir yılda yaşadığım,
Ve gelecekte de seninle olacağım,
Aylarım, haftalarım, günlerim,
Ve her üç ayda değişen mevsimim.
Bunun için yeşeren dallarım.
Gün ve gün açarken dalımın çiçekleri,
Büyürken seni mırıldanırım.
Çünkü sen her yerdesin,
Her yerin bir tutam ışığısın bu evrende...