Herkes Gider

Bir erkek için ağlamak çok zor derler hafız
İnanmazdım aslında
İçim şubat sabahları kadar yalnız
Soğuk kimsesiz
İçim buz, gözlerimde nemden eser yok
Baharları özleyen dağlar gibi güneşi bekliyorum
İçimde ki buz çözülsün, karlar başımdan çekilip gözlerimden düşsün istiyorum artık
Ne çok anlattım hafız
Az dinlemedin sen ağladın ben hep izledim
Bulut olma özlemi var içimde
Damla damla dökülsem
Rahatlamak için değil ha
Ki rahat etmek için ölmek lazım
Oda çok zor
Çünkü; En çok neyi istedimse hiç olmadı ki
Bütün güzel hayallerim ters orantılı zaten
Çok gidenim oldu, ki sanki inadına gitmek için gelenler hep bende dinlendiler
Yolcu hanı kalabalıkları içindeyim
Bir nefeslik zaman dinlenip gidiyorlar
Bütün biriktirilip toplanan acılar kaldı gidenlerden
Çürümeye yüz tutan bir yalnızlığın kalabalığında sis çöküyor tüm hücrelerime
Hissizleştim, inancımda kalmadı artık
Herkese karşı güvensizlik oturdu tam orta yerine sinemin
Senin böyle olduğun zamanlarında oldu mu hafız
Acı en güzel yerinden vuruyor ya insanı
Güzelliği bile kalmadı kalbimin
Göğsümde atmasa varlığına bile inanasım gelmiyor
Neyse hafız sırada ki Sela'da bana gelsin
Ben gidersem çok kalma
Bir seni özlerim artık
Bir çayı, sigarayı, kitaplarımı, bulutları, ağlayanları, mendilsiz vedaları
Tren raylarını, çocukluğumu
Ve adını telaffuz edemediğimi
Ne çok özlemim varmış hafız
Ne çok yaşayamadığım
Yaşatılmayan ne çok şey bırakıyorum ardımda
Bu liste uzar hafız
Ben ufak ufak uzanayım, sarılayım yine
Mümkünatı imkansız hayallerime
Ben gitmeden gitme hafız
Ve sakın bana herkes gider ben gitmem deme
Gitmem diyenlerin adresleri kayıp bende
Ben ölürsem en çok sen ağlama
Bırak anlamayanlar ağlasın ardımdan
Sahi ardımda senden başka kim kalıyor ki
Herkes gitti
Bir damla gözyaşı dökemedim kendim için
Sadece sen ağla azıcık benim için...