Herkes İçin Her Şeyden Daha Fazlası

Sana seçenekler sunuyorlar. Sen şu musun bu mu? Ben hepsiyim de diyemiyorsun. Tıpkı küçükken "Anneni mi yoksa babanı mı daha çok seviyorsun?" diye soranlara "İkisini de." dendiğinde kabul etmemeleri gibi. İnsan işte, seni anlamak için bir kalıba girmeni istiyor. Sonra da kalıbından dolayı seni diğerini tercih etmemekle suçluyor. Hepsini seçmeliyiz, hangisi ne zaman uygunsa o zaman ortaya atılabilir. Çünkü ruh dışında her şey değişir, dönüşür ve başkalaşır.. Bunlar olmadığında doğa onu ortadan kaldırır. Fizik ortamda değişmeyen her şey doğa tarafından ortadan kaldırılır. Metafizik düşüncede bulunanlar ise değişmediğinde ruhu öldürür. İşte bu yüzden 7 yaşında kabul ettiğini 70 yaşında da doğru zannedenler ruhsuz insanlardır. Evrende zamana bağlı olan her şey değişmek zorundadır. Dinamik bir yapıya sahip olan dünyada durmaya çalışan ölümden kaçamaz. Şimdi bir kutlama yapmaya ne dersiniz? Üzerinden 4 yıl geçmiş her cesedin üzerinde dans edebiliriz. Merak etmeyin, bu yaptığımız fazla delice olabilir. Ama neden yapmayalım? Ben akıllıca bir şey görmüyorum dünyada. Büyük bir savaşa küçük barışlarla ilerliyoruz. Lanet bir egomuz var. Saldırı için çalışıyoruz. Yeri yerinden oynatacak kadar güçlü değiliz. En azından aklımızı yerinden oynatalım ki şahit olmayalım. Utanacak yüzümüz de yok.