Hiç bozmasaydım...
...Keşke !

Bir isme vurulmuştun...
Mahlastı
Anlamı 'Gül'dü.
Izdıraptı,
Hayaldi...
Rabbin,
Duanı kabul etti.
Bir imtihandan geçtin.
Kaybettin.
Avucunda bir 'Gül' soluverdi.

O da,
Hayal etti...
Izdırap çekti...
Rabbi,
Duasını kabul etti..
Hayali,
Hayal ettiği gibi miydi ?
İmtihan birdi..
Kaybetti.
Hayali,
Silindi gitti..

Belki
Karlar arasında açmaya çalışan...
Belki
Çileli bir çiçek sabrı...

İhtiyacın olan,
Bir çocuğu sever gibi
Sevmek aşkı...

Mutluluk;
İçi içine sığmayan
o çocuksu,
Âb-ı hayat gibi süzülen
o içten coşku,
Su gibi serin,
Anne kalbi gibi derin.

Sonra silûet olur hayalinde...
Önünden onca güzeller geçti de,
İçinden geçirdin:
"Hangi kıymetinizi kıyaslayayım şimdi,
Söyleyin!..
Topunuzu toplasam tırnağı etmezsiniz ! "

Ah o melekûtî güzellik !
Aynı toprakta neşv-ü nemâ,
Birinde güle uzanan bir el,
Diğerinde ele batan bir diken...
Sendeki ihtiras,
Ondaki sır...
ve avuçlarının arasından
kaydı sessiz...

...ve mutluluk,
böyle bir kalbe hasret.
Kaybolup gitti silûet.

Hissedebilseydim...
... keşke !
Kırık'tı Mızrabım
... olsun !..
Hiç bozmasaydım...
...keşke !

Mefkûre Yolcusu |