Hiç konuşmadık, hiç anlatmadım, hiç anlatmadı ama öyle bir bakışı vardı ki sanki yıllardır tanışığız. Yaralarımız aynı yerden gibiydi, sadece o sessizliğine gömülenlerden bense hayatı dalgaya alanlardandım ama bakışlarındaki buğu , yüzündeki durgunluk resmen 'seni anlıyorum' diye haykırıyordu... Sonra ne mi oldu konuşamamanın kurbanı olduk, kelimelere sığamadık...