Hırkan ömrüme asılı kaldı

Hırkan ömrüme asılı kaldı
Uğruna yanan yüreğim kül oldu.
Kalemim konuştu dilim łał oldu
Soldu güneşim gecem sonsuz oldu
Hasret kalmışım kokuna
Uğramıyor hiç gözlerin gözlerime
Dokunmuyor hiç nefesin tenime
Tek kalan sensizliğin içindeki biçare ben
Yaralarım derin naralarım sessiz
Kalmışım güpegündüz kimsesiz
Unutma sevdiğim!
Hırkan ömrüme asılı kaldı.