His

Dünya sandın, yalan bir sergüzeşt,
Kötü hislerinle sardın geceni, boştu elbet.
Bir gönül uğruna çarptı mı kalbin?
Umursamaz dünya, değmezmiş meğer.

Yalnızlık kaldı sırdaşın,
Gözler gördü, sözler fani,
Ama içindeki boşluk hakikîydi.

O an fark ettin hakikati:
Kendi değerin, başkasının elinde değil,
Sen, en gerçek, en kıymetli varlıkmışsın.