Bir kere gerçekten atan kalp bir daha asla susmaz önceki gibi. Kendini hatırlatır durur sahibine .İster s isteyin yada istemeyin. Dönüp baktığınızda siz o kalbe esir düşmüşsünüzüdür çoktan. Şimdi o karanlık kalpte hüküm sürmeye çalışan naif cılız bir çiçek yaşayabilir miydi, büyüyebilir miydi güneş olmadan ,su olmadan,sevgi olmadan? Sürmezdi değil mi? İşte o naif çiçek o kalpte şimdi istemeden yeşermeye çalışıyor inadına. Ama ne o kalp biliyor yeşerdiğini ne de çiçek . Çünkü o kalp bu çiçeğin ölmesinden korkuyor ama çiçek o kalbe sahip olmaktan ,hüküm sürmekten."