HUZUR

Hani olur ya: bazen biri konuşur kullandığı kelimeler kalbinizin bam teline dokunur...
Ve hiç susmasın istersiniz,saatlerce aylarca konuşsa sözünü kesmeden dinlersiniz...

Yanınızda o oldumu, dünya yıkılsa umrunuzda olmaz ya. Hayran bakan gözlerle sadece seyr eder konuşamazsınız. İşte ben onu bulduğum gün yeniden doğdum...

Adımlarım onun yürüdüğü kaldırımları takip eder olmuş dilim onun tattığı yiyecekleri Tadı yordu...
İşte ben öyle kapıldım aşkın kör ve sağır rüzgarları na..

Her aşkın sonunda, hüzün ve hüsran adetten olmuş sanki
bileklerimde aşkın keskin neşterinin izleri vardı...mecnunun çölde yalnız kaldığı gibi, kalabalıklar içinde yalnız kalmıştım serseri sokaklarda...

İçinizdeki kor yakarken yüreğinizi,gülmeye çalışırsınız dumanını örtmek için...
ayaklarınız uyuşur her bulduğunuz yere çökmek istersiniz...
Diz Büker oturursunuz yalnızlığın kol gezdiği kaldırımlara..
Derin bir ah çeker ferahlamaya çalışırsınız,ama siz nefes aldıkça içinizdeki kor ateşe döner kavurur yüreğinizi...

Huzur ararken daha beter olur tükenirsiniz bitti unuttum dersiniz... adı anılınca gözlerinizin içi güler yinede ilk hançerin acısını unutur kendiniz saplarsınız zehirli oku yüreğinize....
sonra avutursunuz kendinizi "acı cekmeyi bilmeseydik aşık olmazdık" naralarıyla