Bir başak gibiyim; rüzgâr ne kadar sert eserse essin, düşer gibi görünürüm ama asla kırılmam.
Köklerim toprağa sıkı sıkı tutunur; fırtına bana güç, yağmur bana umut verir.
Kendi acımdan ekmek yoğururum, kendi yaralarımdan çiçek açtırırım.
Dikenli yollar yürüttü beni; geceler uzun, sessizlikler derin oldu. Ama her karanlık yeni bir günün ışığını doğurur.
Her düşüşüm, bir yükselişin habercisidir.
Ben de öyleyim: her yıkılışım, her kırıklığım beni daha güçlü, özgür ve canlı kılar.