İLK KEZ, SON NEFESİM DE YENİDEN

Gecenin sarhoşluğu üstümdeyken nasıl çıkarırım..
Uyku bedenime alışmışken nasıl karşı çıkarım..
Ben bitmiş bir fotoğraf kalmışken, ne kaldı ki geriye ölü bir beden.. Her şeyi göze almışken, seninle yaşamak bana acı verirken ben seninle görüp, kör kalmışken? Nasıl kıydın.. Nasıl bıraktın.. Tek cümlemin içindeki yutkunluk kaldın.. Bu nasıl bir izdırap ki? Gitmişken üstüm başım sen.. Çıkmışken kalbim yine seninle, sen.. Kaybolup gitmişken yanı başımda duran dudaklarının izi şimdi kime ait bir bilsen. Belki öpersin yeniden.. Geçmiş.. Geçmeyen geçmiş tekrar öpsen.. Beni sever misin yeniden?
Ben çürümeden..
Ben gitmeden..
İlk kez, son nefesim de yeniden.