İLKBAHAR ÇİÇEKLERİ

kapalı kapılar ardında
Kendini saklamaya çalışan
bir beden
Güneşe hasret
Gecelere Kırgın
Bilinmez kitabın bilinmez kaçıncı
Sayfası
Hep bir bekleyiş...
Birgün dönecek sana beklediğin
O ilkbahar çiçekleri
Kapı deliğinden sızan gün ışıkları
Ayakparmaklarıma yansıyor
Bedeninde görebildiğin tek aydınlık yer
Yavaşça çekiyorsun kendini
Olacağı varmis gibi
Daha sıkı sarılıyorsun bacaklarına
Elinden gelse karnına gömeceksin
Bütün vücudunu
Bir gün dönecek sana beklediğin o ilkbahar çiçekleri
Mevsimler arasından karışıp çiçeklerini açacak birer birer
Kırmızıdan sarıya
Sarıdan beyaza
Bilinmez...
Üstümdeki kıyafet kaç günlük meçhul
Odadaki rutubet ciğerlerime kadar ulaşmış
Bayram havası verirken.
Bedenim canlı cenazeye dönüşmeye zemin arıyor..
Bir gün dönecek sana beklediğin o ilkbahar çiçekleri
Ellerini pencereden uzatıp
Parmaklarının arasına düşen beyaz çiçekler
İçini ısıtacak
Yıllardır beklediğin o an
Defalarca görmezden geldiğin o ilkbahar çiçekleri
Bu sefer hazır seni bekliyor dışarıda
Yeryüzünün cazibesine
Kapılan çiçekler gökyüzündeki bulutlara eşlik ediyor adetta
Şimdi ise gözyaşların ile
Filizleniyor hasret kaldığın o ilkbahar çiçekleri...