Unutmak başlı başına bir işkence
Geçen yine gittim, bizim olan
O güzel sokak köşesinde bekledim
Gelmedin, hiç gelmeyecek gibiydin
Gözlerin yoktu, gölgen yoktu.
Tüm okyanuslara bedel gözlerin
Burada ne de güzel bakardın bana
Hatırlıyorum da bir seferinde
Uzun uzun gözlerimin içine bakıp
Benden sakın gitme
Yanarım demiştin, gitmedim
Gittin, yaktın, yandım.
Her yeni bir sigara yaktığımda
Sokağın başından çıkıp
Gelecekmiş gibi oluyorsun
Hiç gelmiyorsun, gelmeyeceksin
Bekleyeceğim ben yine de
Hatıralarımda da severim ben seni
Her yaktığın yerime
Tuz basıyorum şimdi
Bari içimden gitme diye
Gel, inan geç değil
Niye gittin demeyeceğim.