İnanmıştım

Gelsen affetmem diyordum yine geldin yine hayatımın içine ettin senin acını bile seviyordum sırf senden diye .
Yine gittin yine bıraktin beni öylece bir başıma
Sesimi çıkarmadım , çıkaramadım
Içimde öyle bi çığlık öyle bi bağırış öyle bi isyan varki tekrar gelsen yine dindiremez içimi.
Acını sevecek kadar sevdim seni , çok sevdim , çok denedim yine seni tutamadım kendimde .
Sırf insanlar senden kötü bahseder diye konunu bile açmadım. Kimseye anlatamicak kadar çok sevdim be
Anlamadın yada anlatamadım . Beni anlamanıda beklemiyorum artık . Ama artık acılarım bana öyle bir yük olduki taşıyamıyorum . Bu sefer beni inandırmıştın gitmeyecegine aptal kafam iste böyle diyenler değilmi zaten ilk giden . Şu anda burayı okuyor olsaydın, sana güveni sarsılan bir insanın nelerden vazgeçtiğini anlatmak isterdim ve gerçekten anlamak isteyen birine bunun çabasını vermeye bile gerek kalmazdı düşüncesi bir kez daha yorardı beni.