İNCE DÜŞÜNEN, İNCİNİR
İnce düşünmekmiş… saçma bir masal!
Bu dünyada demir yumruk konuşur,
Sert adımlar çınlar taş sokaklarda,
Ve incelik, celladın gülüşünde boğulur.
İnce düşünen incinir,
Çünkü merhamet bu çağda bir kamburdur.
Kimi alçak kahkaha atar yüzüne,
Kimi dost kılığında bıçağını saplar göğsüne.
Ey ince düşünen!
Zannettin ki kalbinle kazanırsın,
Ama bu dünya kalpleri değil,
Kara suratlı hırsları alkışlar!
İnceliğinle köprü kurmak istedin,
Onlar o köprüde üstüne bastı geçti.
Bir damla gözyaşını dahi anlamadılar,
Sen sustukça, arsızca güldüler sana.
Düşüncelerin zarifti,
Onlarınsa dilinde paslı hançer vardı.
Sen tarttıkça her kelimeyi,
Onlar küfrü tükürük gibi savurdu.
Dünya adildir sanma,
İyiliğe cevabı ihanet,
İnceliğe cevabı kırbaçtır.
Ve sen hâlâ umut besliyorsun?
Kalk artık!
At o ince düşünceleri çöplüğe!
Taş gibi ol, çelik gibi sert,
Yoksa bu hayat seni lime lime eder.
Çünkü unutma:
İnce düşünen incinir,
Ama asi olan, sert olan,
Dünyaya kan kusturur!
