İNCİR AĞACI

Ağacın dalında bir kuş
Pencere kenarında utangaç bir menekşe
Bir çocuk, ağacın dalında elleri gökyüzünde
Bir görüntü aklımda, dalda bir çocuk !!
O sadece Aya dokunma telaşında
Uzandı zaman,uyandı mekan
Uzattığı el, çok uzakta bir ele dokundu
Kalem titredi sözler uzakta bir el ile buluştu
Az kalsın unutuyordum dedi
Saçları dağınık yüzü kirli bir çocuk ;
Bir tarak bir de Ayna istedi..
Yaşlı kadın avazı çıktığı kadar bağırıyordu..
Deli kız in aşağıya düşeceksin..
Aynamı ver.Ağlarken görmem korkma
Gülerken hatırlarım seni..
Hatırlayamıyordu kalem
Ben seni güzel hatırlayamadım ki.
Hayır!!! olmuyor!!!
kağıt, karaladı kendini baştan sona
Bana güzel şeyler yaz..
Ona güzel şeyler yaz..
Ona iyi bak, sarıl o çocuğa
Sarılamadım ama Merhaba dedim usulca
Onu bir pencere kenarında bırakmıştım.
Hala orada mı menekşen çiçek açtı mı bilmiyorum
Ben mi? menekşemi en sevdiklerime dağıttım
Ya Ay yerinde duruyor mu. dedi
Her zaman ve daima..
Aynamı ver de gideyim dedi..
Yaşlı kadın avazı çıktığı kadar bağırıyordu..
Deli kız in aşağıya düşeceksin..
Gülümsedi aklına geldi incir ağacı
Pencereden sarkıp dalına saklandığı
Çocukluğundan kalma bir tebessümdü
İncir ağacı .. kesildiyse çok acı..
a.aksu
5/1/2014