İnsan İnsana

İnsan, insanda ziyan olur bazen,
Bir bakışla yanar, bir sözle söner.
Sevgi diye sarılırken yarasına tuz basar,
Gülüş diye gördüğü, meğer vedaymış mevsimlerce.

Bir insan gelir, tüm inancını alır,
Bir diğeri gelir, küllerinden seni toplar.
Birinin izi acıdır omzunda,
Diğerinin dokunuşu şifadır kalbinde.

İnsan, insana hem cehennemdir,
Hem de cennetin ta kendisi.
Bir bakışı yakar, bir dokunuşu diriltir,
Bir sözü öldürür, bir gülüşü yaşatır.

Kimi insanlar ömründen çalar,
Kimi ömrüne ömür katar.
Biri seni eksiltir susarak,
Biri seni tamamlar konuşmadan.

İnsan, insanda ziyan olur bazen,
Çünkü herkes sevmeyi bilmez.
Ama insan, insana ilaç olur da,
Bir bakışıyla bile bütün yaraları siler.

Ve anlarsın sonunda:
Kimi seni yıkar bir günde,
Kimi seni iyileştirir bir kelimede.
İnsan, insana hem yara,
Hem merhemdir bu hayatta.