Bir nefsin nefes aldığı haldir, insan.biraz açımasız birazda içinde vicdan olan.Neme lazım insana irade verildiği an başladı.Kaderi ise şekillendirdi. Ama şu hayatın zevkine kapılıp kendini mutlu etti.Bu acımasızlık çok can yaktı.Keşke bu şekilde olmasaydı da insanlık denen kavramı fıtrattan beri taşısaydı.Bazen o kadar fırtına kopar ki tek sen kalırsın geriye ve fıtratına bile üzülürsün. Bu dünya da zaman değil insanlık kayboldu.