İntihar.

Gün ayaza döndü yine.
Bir köşede titreyen bedenler.
Diğer köşede çırılçıplak eglenenler.

Yasağın her zerresini ezen insanoğlu.
Günden ne ister bilinmez.

Gün ayaza döndü yine .
Tarifsiz günahların esir aldığı semtte.
Ölümden bi haber ,
İnsanoğlu bekler yine yerinde.

Duvarların ardına gizlenenler,
Gökyüzünün kızıllığını gozleyenler,
Gün ayaza döndü yine,
Çıkın hadi derinlerden .

Badem gözlü evladını bekleyen anne ,
Gül kokulu kızlarını sayiklayan baba ,
Yobaz sokakların pençelerini sahiplendiler ,
Çıkın artık evlerinizden .

Kimi zaman bir ağaca sarılan,
Kimi zaman kimsesizlik ateşiyle kavrulan,
Beyinleri tarumar olan,
Evlatlar ateşlerde.
Ne bir su verecekler kurumuş dillerinize,
Ne bir ekmek aç bedenlerinize ,
Günün en sert olduğu yerde ,
Bir tablo gibi asılı kalacaklar.