Elif'e;
Namazlar gibi vakti olsa seni özlemenin... Alırız abdestimizi Yalandan yağmurlu İstanbul gecelerinde Özlerim seni adam gibi... İsmin… Ömrümün diğer adıydı, dudaklarımı yakan.
Mecazlarla kurban edilen, kelimelerin ifadede yetersiz kaldığı manaydı.. İsmin; Bir Elif miktarı yüreğime uzattığın köprünün İnşasıydı, beni sana bağlayan… ..Dua dua kavuşmayı uman zamana sinen derin sancıydı.. İsmin; Uzak ve yakın olmanın resmiydi, tüm renkleri aşka boyayan… ..Eyvallahın olmadan beklemeyi öğrenen kalbimin acz yanıydı.. İsmin; Sevmenin tarifi, yazdıklarımın özeti, sevdamın adıydı.
Kur'ana başlarken ilk önce senden başlar bütün kelimeler. Senle baslar hafizlar ezberlerine. Senle son bulur bütün dertler ve tasalar. Dimdik harekesiz bile okadar manalı duruyor okadar anlam veriyorsunki etrafına, insan senin gibi yani Elif gibi dost doğru olmasında ne yapsın?
Hafizem. Sabahları abdest aldığımda seni göreyim bana bakerken. Gülümse bana alttan alttan. Hafizimde bana bütün benliginle. Öpeyim seni anlindan bütün sevgimle.