İşte Bu Yüzden Bizi Güzel Sevenleri Kaybediyoruz..

İnsanlar hep böyle bende sende yeri geldiğinde hepimiz karşımızdakinin bize yaptığı fedakarlığı fedakarlık olarak değil de sanki göreviymiş ve yapmak zorunda olduğu bir şeymiş gibi görüyoruz yada görmek istiyoruz çünkü karşımızdakinin bizim için bir şey yaptığını kabul etmek demek ona bu emeğinin karşılığını vermek demek ama kaçıyoruz sorumluluk almaktan. İlgiyi,sevgiyi,merhameti alttan almayı... Her şeyi karşı tarafa atmak işimize geliyor. Sanki karşımızdaki hep bizi sevecek ne yaparsak yapalım sevmek zorundaymış gibi görüp hiç düşünmeden üzüp kırıyoruz sonra o insanın tahammülü dolup gittiğinde de öylece kalıp pişman oluyor bir daha olsa şunu yapmam bunu yapmam nasıl kıymetini bilemedim diyoruz değişeceğimizi düşünüyoruz.
Olur da karşınızdaki o güzel seven insan sevgisine yenilip tüm umursamazlıklarımızı,ilgisizliğimizi,nankörlüğümüzü kendi içinde affetmiş olup tekrar dönerse de bir iki gün mutlu olup sonra herhalde dönecekti diyerek bunu da basite alıp eskisi gibi yola devam ediyoruz.
İşte bu yüzden bizi gerçekten sevenleri hep kaybediyoruz.