Anlaşılmayı beklemek yoruyor insanı. Ve muhakeme böyle başlıyor. Kösteklene kösteklene yürütüyor hayat. Nihayetiyle çatlayan duvarlar aşılıyor gölgesinde. Bir yere varmak, bir diğerini kırbaçlıyor.
Kaçmak , kaçamak yapmak gibi biraz. Dolambaçlı bir mevsim damarlarımda.
Tam olarak gidemiyorsun.
Gidince bir şeyleri götürdüğün aklına gelmiyor. Gidince tam olarak gidilmiyor. Dedim sana kaldıkların bu asrı boğazlıyor. Hazırlıksız yakalanıyor insan.
Kelimeler kelepçeli yalnızlığına..
Sen yirmili yaşlarıma..
Çadır kuruyor kâfiliğim acıma.
Eksik başlamak farklı şehirlerde.
Ben civarını bekledim.
İmtihana razıydım ama.
Başımda bekle istedim.
Yutkunmaktan utanmam o zaman.
Umut ekili toprağımda.
Ağrılı bir ışık..
Seni bekliyorum.
Gönlün ,benim çukurum.
Bana düşmeyi sen öğrettin.
Hani durup dururken ,
aklına geleni.
Duymuyorlar şimdi gürültüden.
Ben duysunlar istedim.
Gaflete kapılacaksa bir umut,
Yakama bir parmak çal istedim.