Bir gün sessizliğin içinden adını duydum,
Kalbim ilk defa o kadar güzel sustu.
Gözlerinle başladı en sakin fırtınam,
Ve ben o günden beri başka gökyüzü bulmadım.
Her “iyi ki”nin bir nedeni vardır derler,
Benimkini sorsalar, adını söylerim usulca.
Çünkü sen gelince anladım,
Bir insan bir insana cennet kadar iyi gelebilir aslında.
Yüreğim seninle tanıdı huzuru,
Gözlerim seninle öğrendi bakmayı.
Kalemim bile değişti Gülamın,
Artık seni yazmadan bitmiyor hiçbir satır.
Eğer hayat bir dua ise,
Sen o duanın en kabul olmuş cümlesisin.
Ve bil ki her nefesin arkasında gizlidir,
Benim en derin “iyi ki varsın”ım, Gülamın…