İyiyim

Gecenin koynunda sessiz bir sancı,
Ellerim titrer, düşlerim dağılır rüzgâra.
Saçlarım birer birer düşerken zamanın avucundan,
Kendi bedenimden yabancılaşıyorum.

Uyku gelmez gözlerime,
Her saniye bir ömür gibi ağır,
Ve yalnızlık öylesine derin ki,
Karanlığın içinde kaybolmuş bir yıldız gibi titriyorum.

Belki sabah başka bir ben doğar,
Belki umut, ellerimin ucunda yeniden yeşerir.
Ama şimdi sadece bu an var,
Ve ben, titreyen ellerimle, düşlerimle baş başa.