Herkes fahişedir Grace,
Sadece farklı yerlerini satar, derler.
Bir gülüşün fiyatı olur mu hiç,
Ya da bir bakışın, bir dokunuşun?
Gecenin sessizliğinde düşünüyorum,
Kaç ruh satıldı sahte gülücükler karşılığında,
Kaç bedenin üzerinde,
Yalnızlığın kara lekesi bir damla gibi duruyor.
Ben sana dokunamam,
Ama sözlerimle kırarım sessizliği,
İçimde bir sitem,
Sana, hayata, kendime…
Herkes fahişedir Grace,
Ama sen, kalbini saklıyorsun hâlâ.
Oysa kalp, en değerli şey,
Ve kimse ona fiyat biçemez,
Ne zaman ki verirsen, işte o zaman
Dünya seni anlar,
Ama işte o zaman da…
Geç olur.