İnsan her adımını mezardan uzaklaşmak için atar,
Her nefeste umut arar, karanlıktan kaçar.
Yollar uzun, geceler sessiz, yürek dar,
Ama her adımda mezara bir adım daha yaklaşır aslında fark etmez çoğu zaman.
Adımların sesi taşlarda yankılanır,
Gölgelere düşer umutlar, kaybolur zamanın içinde.
Kaç adım attın ki, özgürlük için,
Kaç adım kaldı ki, toprağın kucağına düşmeden önce?
Yaşam bir rüzgar gibi, gelir, geçer,
Elinde kalan sadece yürüdüğün yollar ve anılar.
Kaç adım atsan da, kaç nefes alsan da,
Mezar bir köşede seni bekler sessizce, sabırla.
Ama insan yine yürür, yine umut eder,
Mezar yakın da olsa, güneşi arar, yıldızlara bakar.
Çünkü her adım, yaşamın kendisidir aslında,
Ve her adımda hem uzaklaşır hem yaklaşır sonsuzluğa.