Kaderzadem

Bir derya ki sonsuza uzanan sevdam
Senin muhrik sözlerin dalgakıran..
Bir sandal olsam sana yavaş yavaş yanaşan.
Senin taştan yüreğini yosun olup sarsam.
Şu özgür martılar gibi olsam yuvam olsan kayadan.

Ey ciğerimi pare pare eden kara sevdam.
Sen yaşayamadığım ömrüm,
Sen her uyuduğum da göremediğim hülyam.
Nasıl da uzaksın fersah fersah yardan.
Bir mağrur Gülün kavuşmadığı yaralı bülbül.
Güneşe hasret kardelen , yetim kalmış fesleğen.
Ruhumun kaybolmuş eşi, levh-i mahfûzda yazmayan kaderzadem.
Her yanımı aleve veren , harlamak için üfleyen.

Ey beni böyle söyleten sevdam.
Sessiz ağıtlarımı türkü diye dinleyen.
Sensiz kırılan kanatlarımın ahını bilmeyen.
Bir zerre umut diye inim inim inleyen.

Ey tutamadığım nefesim , gönlümün yarası..
Sen karanlık zindansın tutsağını sevmeyen...