...

Kalbim hep yaralı,
Esareti acının bitmiyor.
Düşlerim kırık,
Ellerim boş,
Ruhum yalnız.
Suskunluğumda çığlık var,
İçim kanıyor,
Zaman ilaç olmuyor.

Acı hep yanımda,
Canımda iz,
Içimde sancı,
Sessiz bir feryat,
Içime gömdüm,
Zor da olsa yaşıyorum.

Olmaz ki kedersiz,
Lal olur insan,
Ancak umutla yürür,
Nasıl gizlesin yarasını?

Vardır herkesin acısı,
Anlamayan çoktur ama,
Ruhunda yara taşır insan,
Mutluluk bile eksik kalır,
Işte bu yüzden sorarım:
“Kedersiz, acısız olan var mı?”