KALBİM ÖYLE BİLDİ

Anne değildin ama kalbim öyle bildi,
Sarılmaların annem gibi sıcak, güvenliydi.
Her "canım" deyişin yaramı sardı usulca,
Senin sesinde bile şefkat vardı abla.

Karnım acıktığında değil,
İçim acıdığında fark ettin beni.
Kalabalık içinde yalnızken,
Bir tek senin gözlerin buldu gözlerimi.

Her güzel haberi önce sana anlatmak istedim,
Çünkü sevinci en güzel sen çoğaltırdın.
Derdimi de en sessiz sen anladın,
Sustum bazen ama sen hep duydun beni.

Sen olmasan neyi eksik yaşardım bilmem,
Ama seninle tamamlandım, onu çok iyi bilirim.
Bir abladan fazlasıydın,
Bir duanın kabulü, bir duygunun sığınağıydın.

Bunu yüzüne belki hiç bu kadar demedim:
Ama seni canımdan öte seviyorum abla.
Sen benim annem gibi, Yüreğimin yarısısın...
Ve hâlâ öylesin.