Kalbim

Yine gecenin ıssız sessizligine gömdüm yüreğimi. Her dakika her saniye geçmeyen bu sızı neden ?
Yada daha ne kadar devam edecek ?
Hiç mi geçmeyecek, yokmu bir zman dilimi ?
Ya peki sen,
Hiç mi yanmıyor için ağır gelmiyor mu bu şehir sana .
Geçtiğimiz sokaklardan nasıl geçebiliyorsun bensiz ...
Beraber gittiğimiz o çay bahçesi gelmiyor mu aklına ,
Hiç mi sızlamıyor kalbin ,
Hiç gelmiyor mu aklına ,
Yoksa başkası mı girdi kalbine hani olacağından değil de vazgeçtin mi benden bizden .
Her geçen gün bitmek bilmiyor içimdeki bu sensizlik .
Baş edemedigim onca dert varken sana sığınamıyor kalbim .
Bak radyoda diyor ki biseyler paylastigin insana nasıl ihanet edebiliyorsun .
Noldu o çok seviyorum dediğin aşkına .
Hani hiç bırakmam dediğin ellerin nerede şimdi .
Her gece sen diye uyuyorum.
Gelsen şimdi açsan kollarını koşmam sana koşamam .
Ama çok özledim bee kokunu cok özledim o sıcacık boynunu çok özledim o pamuktan narin ellerini en çokta o bana bakan mavi gökyüzü gözlerini çok özledim.
Ah be adam ben seni çok özledim
Yoklugun çekilecek bir dert değil .
Sensizlik çok zayıflatıyor beni ,gucumden güç eksiliyor .
Ne zman su zalim hayata karşı gelsem senin olmayisin geliyor a klima .
Sonra o yastığa başımı her koydugumda yuregim yanıyor yuregim .
Daha nnasil anlatayım ki sensizligi.
Daha nasıl sitem edeyim görmediğim her gün için bu dünyaya . Ne diyeyim be gökyüzünü gözlerin e indiren adam.
Daha ben ne yazabilirim , hangi lugata sigdirabilriim bu alevi.
Ellerin ellerini bulsa gözlerim gözlerin e baksa son bir kez vazgeçeceğim bu evrenden.
Sonsuza dek saklayacagim seni kendi yüreğimde.