Sözlerin kalbimi çeliyor,
Ve her kelimen, ruhuma düşen bir yıldız gibi parlıyor.
Sözcüklerin dokunuşu,
Beni bambaşka bir dünyaya taşıyor;
O dünyada yalnızca sen ve ben varız,
Ve zaman, bizim için duruyor.
Gülüşün gözlerimi çeliyor,
O masum parıltı, gecemde bir ay gibi doğuyor.
Bakışlarında kayboluyorum,
Ve kaybolmak, hiç bu kadar güzel olmamıştı.
Her gülüşün, ruhuma bir nehir gibi akıyor,
Ve kalbimin tüm kapılarını açıyor.
Sen konuşurken, dünya susuyor,
Ve ben yalnızca seni dinliyorum.
Her kelimen bir melodiyi andırıyor,
Her duraklaman bir kalp ritmi gibi çarpıyor.
Ve ben, o ritme kapılıp
Kendi yüreğimin derinliklerinde seni arıyorum.
Gülüşün, sessiz bir fırtına gibi,
Beni içine çekiyor, savuruyor,
Ama ben direnmek istemiyorum;
Çünkü her savruluş, sana biraz daha yakın,
Her düşüş, sana biraz daha aşık.
Sözlerinle başlar, gülüşünle büyür,
Ve sonunda tüm varlığımı sarar bu büyü.
Seninle nefes almak,
Seninle düşlemek,
Ve seninle var olmak istiyorum.
Kalbim sana ait,
Ve gözlerim sadece senin ışığını arıyor.
Sözlerin kalbimi çeliyor,
Gülüşün gözlerimi çeliyor,
Ve ben, her gün yeniden sana aşık oluyorum.
Sen, kelimelerin en büyüğü,
Gülüşün en derin okyanus,
Ve ben, yalnızca seninle tamamlanan bir yolcuyum.
Seninle her an,
Bir ömür boyu sürsün istiyorum,
Sözlerin ve gülüşünle dolu…