Seninle tanıdım sevgiyi saf hâliyle,
Hiçbir karşılık beklemeden sevdin beni.
Beni ben yapan ne varsa,
Senin izlerini taşıyor içinde,
Kalbimin sultanı oldun ablam.
Kırıldım bazen hayata, insanlara,
Ama senin sözlerinle toparladım kendimi.
Saklandım sıcak kalbine usulca,
Orada çocuk gibi güvende hissettim,
Senin sevginde hiç düşmedim.
Bir bakışın yeterdi anlatmaya,
Senin gözlerinle aydınlanır karanlık.
Sen sustuğunda bile anlayış vardı,
Ve ben her zaman seninle tamamlandım,
Sen yokken bile hep vardın bende.
Seninle büyüdüm, seninle güçlendim,
Kendi yolumu seninle buldum.
Düştüysem, ilk el sendin kalkmam için,
Sen sadece bir abla değilsin,
Yüreğimin ta kendisisin.
Kalbimin sultanı derken abartmam,
Çünkü senin gibi sevgiyle hükmeden az bulunur.
Senin sevginle çoğaldım bu hayatta,
Seninle güç buldum,
Seninle bu dünyaya razı oldum.