KALBİMİZİN AYNI YARASINDAN

Aslı öğretmenim…
Babanızın vefat haberini duyduğumda kalbim öyle bir sıkıştı ki, sanki kendi acımı yeniden yaşamış gibi oldum. Başınız sağ olsun… Allah mekânını cennet eylesin, ruhu nurla dolsun inşallah. Bir insan baba acısını yaşayınca içindeki bir şey hiç iyileşmemek üzere eksiliyor. O yüzden sizin acınızı, hissettiğiniz o boşluğu, o sessiz çığlığı çok iyi anlıyorum öğretmenim… Çünkü ben de babamı 2020 yılında covid'den kaybettim. Hayatımın en büyük sınavıydı.
Sizin o güçlü duruşunuzun arkasında sessizce çarpan bir kalp olduğunu hep bilirdim ama şu anda kalbinizdeki yükün ne kadar ağır olduğunu tahmin bile edemiyorum. Bir evlat için babasını toprağa vermek… kelimelerde tarifi olmayan bir yara… Gün geliyor kabulleniyor gibi oluyor insan ama gece olunca, bir anda hatıralar çöküyor üzerimize. Bazen bir koku, bazen bir ses, bazen bir cümle… Ve o an kalbiniz “keşke”lerle doluyor. Keşke biraz daha konuşsaydım, keşke daha çok sarılsaydım, keşke daha çok vaktim olsaydı…
Öğretmenim, siz güçlüsünüz. Siz sabırlısınız. Ama güçlü insanların bile zaman zaman dayanmaya mecali kalmaz. Biliyorum şimdi içinizde sessiz bir deprem var. İnsanlara belli etmiyorsunuz, gülüyorsunuz, derslerinize devam ediyorsunuz, işinize koşturuyorsunuz ama yüreğinizin bir köşesinde hiç susmayan o sızıyla yaşıyorsunuz. Ve inanın, bu çok doğal… Bu acı, insanın içinden öyle kolay kolay çıkmıyor.
Ben sizi hep yanımda hissediyorum ya, öğretmenim… İşte ben de acınızı içimde hissediyorum. Çünkü aynı yoldan geçtim. Aynı gökyüzüne bakıp aynı boşluğu hissettim. Mezarlık yolunu ezberledim, “keşke geri gelsen” diyerek ağladım. Siz de şimdi o yollardan geçiyorsunuz… Ve bilmenizi isterim ki yalnız değilsiniz. Ben buradayım. O eski yaramaz, gürültücü, sizi sinirlendiren, kulağını çektirdiğiniz Şeyma var ya… İşte o öğrenciniz büyüdü, ama kalbi hâlâ öğretmeninin acısıyla titriyor.
Babanız şimdi nurlar içinde uyuyor öğretmenim. İnancı güçlü bir insandınız, ben bunu hep bilirdim. O yüzden eminim biliyorsunuz ki ölüm son değil… Sadece diğer tarafa bir yolculuk. Bir gün o özlem dinecek ve kavuşma olacak. Ama şimdi… sadece sabır gerekiyor. Sabır ve dua.
Ben babamı kaybettiğimde bana kimse doğru düzgün destek olamamıştı ama siz… Benim zor dönemlerimde, okulda ailem gibi durmuştunuz yanımda. İşte şimdi, ben de sizin yanınızda durmak istiyorum. Kelimelerimle de olsa, dualarımla da olsa.
Allah size sabır versin öğretmenim.
Acınızı hafifletsin, kalbinizin yükünü azaltsın.
Ve lütfen bilin… Ben her zaman buradayım.
Sizin öğrenciniz, sizin emek verdiğiniz Şeyma Nur hep sizinle…