Sen gülerken açar bahar içimde,
Gölgesiz sevgiler doğar her biçimde.
Bir abladan öte, candan da yakın,
Anne yarısısın hep en derin içimde.
Bir sözünle diner içimde fırtına,
Sarılışınla geçer her an karanlık.
Yorulsam da koşarım hep ardına,
Seninle başlar içimdeki aydınlık.
Gönlümde en temiz yer sana ayrıldı,
Sen sustun, içim dualarla çalkandı.
Varlığınla her acı sanki kayboldu,
Sen olmasan dünya eksik kalırdı.
Ne zaman daralsam ismin düştü dilime,
Bir nefesin bile yeter halime.
Senin olduğun yerdi güvenli liman,
Dünyanın yükünü alırdın gülümseyişinle.
Bir kardeş değil, bir hayat yoldaşısın
Canıma can, kalbime sırdaş oldun.
Anne gibi dokundun en kırık yerime,
İyi ki varsın, iyi ki ablam oldun.