Kalem

Vezni tutmak sanma sen sövmek kadar ağr bu işi
Görse mâhir dermi mâhir söylenir zor bu işi

Çözse kör bağdan satırlar bulsa bin renkli sözü
Kime ceng harb açsa yıllar sürse ğâlib mi özü

Hem yalan hem korku kapmış endişeylen bedenin
Bir telaş sözden sanat kaygıyla indirdi dilin

Yazma durdur tutma at gitsin bırak tüm kalemi
Yok sakın indirme sığnaktır elinden kalemi

Darbe darbdır cümle sözden saklı bin türlü elem
Kim nasıl söyler Ğarîbî bin yığın dolu elem

Bir limandır işte kâğıt bir gemindir şu yazan
Rıhtımın ufkunda bekler var maânîye uzan