KAN KARDEŞİ OLMADAN KARDEŞ

Hayat bazen en beklemediğin anda, en ummadığın köşede karşılaştırır insanı birileriyle. Kan bağı olmadan kurulan bağların, en sıkı dostluktan bile daha derin ve kalıcı olabileceğini gösterir. Sen benim kanımdan değilsin, ama canımdansın. Bu cümle, benim için sadece bir söz değil; kalbimin en derin köşesinde, hayatıma anlam katan, içimi ısıtan bir gerçeğin ifadesi.
Seninle yollarımız nasıl kesişti bilmiyorum. Belki kaderin sessiz bir oyunu, belki yüreklerin birbirini tanıması... Ne akrabalığın zorunluluğu vardı aramızda, ne de mecburiyet. Ama zamanla, öyle bir yer edindin ki içimde, en yakınlarımın bile yanına koyamadığı bir sıcaklıkla, bir samimiyetle... En zor zamanlarımda, en karanlık gecelerimde, sen hep yanımda oldun. Sadece bir abla değil, bir can dost, bir sırdaş, bir anne yarısı oldun.
Biliyorum, hayat herkesin istediği gibi olmaz. İnsanlar değişir, yollar ayrılır. Ama bizim aramızdaki bağ, tüm zorluklara rağmen hiç kopmadı. Seni düşündüğümde, içimde bir umut doğar. Çünkü senin varlığın bana güç veriyor. Seninle tartışsak da, küssek de, mesafeler artsa da, gönül bağımız asla kopmaz. Kan bağı olmayan ama tüm zorluklara rağmen hiç kopmadı. Seni düşündüğümde, içimde bir umut doğar. Çünkü senin varlığın bana güç veriyor. Seninle tartışsak da, küssek de, mesafeler artsa da, gönül bağımız asla kopmaz. Kan bağı olmayan ama yüreği bir olan iki insanız biz. Sen benim en gerçek "Anne Yarım'sın".

Bazı insanlar vardır, hayatına birden girer ve her şeyi değiştirir. Sen benim öylesin. Varlığınla huzur bulduğum, yokluğunu düşünmek bile istemediğim, her halinle bana güç veren, bir bakışınla beni anlayan ablam. Her ne kadar kan kardeşi olmasak da, ruh kardeşi olmanın ne demek olduğunu seninle öğrendim. Gözlerimin içine bakınca, senin o yumuşak sesini duyduğumda, biliyorum ki ben asla yalnız değilim.
Seninle paylaştığımız anılar, kelimelere sığmaz. Güldüğümüz, ağladığımız, birbirimizi desteklediğimiz o nice an var ki... Her biri benim hayatımın en kıymetli hazinesi. Zaman zaman mesafeler girdi aramıza, belki saatlerce, günlerce görmedik birbirimizi. Ama kalplerimiz hep birbirine yakın kaldı. Bunu hissetmek, bilmek bana tarifsiz bir huzur veriyor.
Sen benim hayatımda en büyük şans, en güzel tesadüfsün. Seninle kurduğumuz bu eşsiz bağ, bana yaşama sevinci veriyor. Hayatın getirdiği tüm zorluklara, hüzünlere rağmen senin varlığın bana umut oluyor. Ve ben, seni her zaman yanında hissetmek istiyorum. Çünkü sen benim için sadece abla değil, ruhumun en derininde taşıdığım bir parçasın.