Karanlıkta Kayboluş

Umudumu bir sokak lambasında buldum,
Yanıp sönen, ölümü hatırlatan o solgun ışıkta.
Sanki bana fısıldıyordu:
“Galip gelsen de kaybedeceksin.”

Yüreğim çırpındı, zincirlere vurulmuş gibi,
Her nefesimde biraz daha parçalandı.
Zafer dedikleri şey,
Yalnızlığın daha sert, daha soğuk bir yüzüydü.

Sokak ıssız, gece hırçın,
Adımlarım yankılanıyor boş duvarlarda.
Bir galibiyetim var evet,
Ama ellerimde kan, gözlerimde kül.

Umudu ararken ihanet buldum,
Sevdayı ararken mezar taşı.
Karanlık bana gülüyordu,
Ben ise karanlığa küfrediyordum.

Ve anladım ki,
Her zaferin içinde bir yenilgi gizli.
Ben o yenilginin çığlığıyım,
Buruk bir galibiyetin en karanlık yüzü.