Giriş yap! Hesap oluştur!
Nedir?
Ara
Şifreni mi unuttun?
Karantinada sen - Sözümoki
28 Mayıs 2020, Perşembe 21:13 · 514 Okunma

Karantinada sen

Neler yapıyorsun mesela karantinada... Ben bir dizi izliyorum... Tam sana göre. Aksiyon seversin ve eminim bunu da seveceksin. Üç bölüm kaldı izlemediğim... Çok güzel bir şarkı keşfettim mesela. Keşke kulaklığın bir ucunu sen bir ucunu ben alıp dinleyebilsek... Kardeşlerinle geçinebiliyor musun? Pek samimi değilsiniz biliyorum ama yine de kardeşlerin sonuçta...

Ben bugün yine profiline girdim. Özür dilerim girmemeliydim fakat seni öyle çok özledim kiii.. Nasıl koktuğunu bilmiyorum ancak kokunu özlüyorum. Nasıl gülümsediğini bile bilmiyorum ama kahkahanı özlüyorum. Bu nasıl mümkün olabilir söyler misin bana? Bunun adı aşk mıdır?

İlk fotoğrafını öylesine çekmiştin sanki. Biri poz ver demiş sen de sadece bakmıştın ve o fotoğrafın 3 yıldır duruyor. İkinci fotoğrafın teyzenin oğluylaydı. Çok sevmiyordun onu ama kırmak istemedin... Düşünceli sevgilim benim... Diğer fotoğrafların abin dediğin kişiyleydi. Çok seviyordun onu. Sanırım çok iyiliği dokundu sana. O zaman ben de severim onu. Sana iyiliği dokunan herkesi severim ben. Çok kız takip ediyordun. Çok sinirleniyordum sana. Hiç yalan da söyleyemiyorsun benim aksime. Tamam ben de yalan söylemem ama en azından senin gibi elim ayağım dolaşmıyordu. Çok merhametliydin en nihayetinde. Zaten ben bu yüzden tutunmadım mı sana? Kibardın mesela... En azından bana karşı kibardın ve bu çok hoşuma gidiyordu.

Bir şey söyleyecekmiş gibi bakıyordun hep. Hayalet gibiydin. Benim hayaletimdin. Birinin seni bu kadar sevmesine ve tanımasına inanmazdın sen. Bazıları yüzünden özgüvenin düşüktü. Bunu da biliyordum işte.

İnsanlara tutunduğun zaman asla bırakmıyordun. Söylesene bana tutunursan bir gün beni de bırakmayacaksın değil mi? Değil de lütfen. Evini pek sevmiyordun mesela. Bir ara sigarayı bıraktın fakat tekrar başladın. Sen çok olgun biriydin aslında. Ve bu guyuna da bayılıyordum.

Şiirlerime, yazılarıma ilham oldun hep. Bana ilham oldun... Bana yoldaş oldun... Bir anda nasıl her şeyim oldun? Benim duvarlarımı ben bile yıkamazken nasıl yıkabildin tek bakışla... Üstüme mi yıktın yoksa bana ulasmak için mi bilmiyorum ama bu benim hoşuma gitmiyor değil.

Kimseye anlatamadım seni... Gülerler bana... İmkansız derler... Ben biliyordum zaten bunu... Her şeye rağmen hazırdım sana. Ancak kimsenin bir şey demesini istemiyordum. Sadece seni sevmek istiyordum. Sorgusuz sualsiz... Seni duymak, seni hissetmek istiyordum.

Benim sevgimi bir tek sen hak ediyorsun biliyor musun? O kadar iyi birisin ki... Bunu bir erkek için dediğime inanamıyordum fakat sen çok iyiydin be sevgilim. O kadar iyisin ki kalbini elime alıp öpmek istiyorum. Seni her şeye rağmen iyi yapan seni öpmek istiyorum. Yanlış anlama. Ben alıştım ve sevdim seni uzaktan sevmeyi...

Senin ikram ettiğin şeyi reddettiğimde çok heyecanlanmıştım istemsizce. Özür dilerim çok kaba bir hareketti fakat ben bundan zevk almıştım. Seni reddetmem tamamen sana kapılmadığım anlamına geliyordu. Tamamen delirmediğim anlamına geliyordu. Bu beni mutlu ediyordu.

Yıllarca bu kadar yakınken aslında asırlar kadar uzaktın bana... Hiç yaşıtın biriyle arkadaş olmadın çünkü yaşıtlarını beğenmiyordun. Olgun insanlar istiyordun kendin gibi. Bu da benim çok hoşuma gidiyordu. Seninle ilgili olan her şey çok hoşuma gidiyordu.

Sen de benim gibi geceyi seviyordun. Ben seviyordum. Çünkü gece demek biz demekti.. Biz demek bile beni heyecanlandırmaya yetiyordu. Karşına geçip hiç konuşmadım. Birincisi o kadar hızlı atıyordu ki kalbim... Bir şeyleri anlarsın diye korkuyordum. İkincisi konuşacak konumuz yoktu fakat bir o kadar da konu vardı. Sabaha kadar anlatsan yine dinlerdim seni... İzlerdim yüzünü sabah da uykuya dalardım. Düşüncesi bile beni çıldırtmaya yetiyordu.

Çok çabuk sinir olur ve trip atardın. Benim gibi... Çünkü insanlar gerçekten insanı çileden çıkarıyorlardı. Sana bu konuda katılıyordum. Kitap okumuyordun mesela. Halbuki ne çok isterdim biz evlenelim ve kitaplıklarımız birleşsin... Olsun ben seni baş karakter yapıyordum hep. Her kitapta baş karakterim sendin. Hayatımda bile...

O kadar çok anlatmak istiyorum ki seni... Senin hakkında bildiğim her şey çok az geliyor bana. Her şeyini bilsem bile ne düşündüğünü bilemeyeceğim. Sahi benimle ilgili ne düşünüyorsun? Çok afedersin görmüyorsun bile beni. Ne düşünecektin ki? Oysa ben her aynaya baktığımda kendimi değil seni görüyorum. Bu çok saçma fakat öyle. Senin yaşında herkesi sen zannediyorum mesela. Ben sana ufaktan yanığım galiba
...

1 kişi beğendi ·
Yazarın diğer paylaşımları;
Sözümoki Mutlaka Bilinmesi Gerekenler
Karşındaki ne yapınca sana samimi geliyor?
X

Daha iyi hizmet verebilmek için sistem içerisinde çerezler (cookies) kullanmaktayız. "Çerez Politikamız" sayfasından daha detaylı bilgilere erişebilirsin.

Anladım, daha iyisini yapmaya devam edin.