KELİMELER YETERSİZ KALIR

Bazen susuyorum sırf seni anlatamam diye,
Çünkü kelimeler yetmiyor yüreğime.
Ne yazsam eksik kalıyor,
Ne anlatsam tam olmuyor,
Sen, anlatılmaz bir hissin adısın.

Sana borçlu olduğum çok şey var,
Ama en büyüğü sevgiyi öğrenmek.
Koşulsuz sevmeyi senden bildim,
Sonsuz sabrı da,
Tükenmeyen merhameti de…

Senin yanın hep güvenli bir liman,
Ne fırtına sarsar ne deniz yutar.
İçinde yüzerken bile huzur bulurum,
Seninle yaş almak bile kıymetli,
Çünkü sen hep yanı başımdasın.

Bir gün çocuklarım olursa eğer,
Seni anlatacağım ilk onlara.
“İşte” diyeceğim, “gerçek sevgi böyle bir şey”
Ve senin adını bilecekler,
Kalbimin en kıymetli yerinden.

Seninle gurur duyuyorum ablacığım,
Senin gibi bir abla ile büyümek,
Hayatımın en güzel kazancıydı.
Her zaman diyeceğim:
Sen sadece abla değil, anne yarısıydın bana.