Talibim bazı şeylere.
Güzelce sevilmeye talibim.
Kalanın da gidenin de
Yolunun bir olduğu,
Bir şehre talibim.
Yalansız dolansız insanlara talibim.
Saflığa talibim, sıkıca sarılmaya..
Aslında ben insanım,
Ama insanlığa talibim.
İnsan yorgunu seni.
Kalk silkelen biraz.
Dökülecek daha nemimiz mi kaldı?
Hangi keşke zamanı geriye çevire bilir ki ?
Her hata kaderden.Değiştiremezsin, en fazla olacağı uzatırsın.Benden Söylemesi .Seninle aynı sevmede buluşamayacağız belli ki. Derdim senken ,dert ortağı olda denir mi ?
Oysa sırf canımı okursun diye yazdım bunca şiiri.
Yanımda sadece sen kalasın diye herkesi uzaklaştırdığım oldu. Yani kaybolmak istedim bi daha hiç bulunmamak.
Ama Tınısı kaldı sesinin ,böl gitsin.
İçlerinde sana en çok benzeyeni ,aslında benzemiyor diye .
Kalabalığa ittim.Geriye sen kaldın yine.Oysa pek birşey yapmadım bu kez.Hırpalanmış içimde sağlam bi taraf bıraktım sadece.Acabası kaldı dilimin.Bu hızda giderken yavaşlamak olsa gerek bu.Ezberleyerek sevmek seni.Parsellemek hücrelerini, boşluklarına doldurmak.Saklamak ömrünce.. İzini unutmak ,seni unutmamak.İçinden çıkamadık bu düğümün, yuvamız yaptık .Yalnızlığıma sızdın kapı boşluklarından.. Ellerini kullanmadan dokundun saklıma.En çok kendini gördün..Biliyorum en çok kendini..