Dengelerin altüst olduğu zamanlar vardır bazen . Böyle zamanlarda hayat bize neler sunarsa biz ona bağlanmak istersiz kendi isteğimize gücümüze bakmadan . Ancak hayat bize sunduğuyla yerle bir etmeye çalıştığı aklımıza bile gelmez . Biz can alıcı o seçeneğe o kadar teslim oluruz ki elimiz kolumuz bağlı bekleriz geleceği. Anca bu sefer geleceği zamana emanet emeyen bir adam kendi geleceğini kendi yazmaya geliyor hemde en acımasız bir şekilde . Acı onun için bir damla gözyaşı ,bir haykırış ,bir bakış. Geleceği geçmişe tutsak bırakarak geliyor? Geceyi gündüze teslim ederek kendi dünyasını istiyor ,kendi nefesini istiyor . Onun için nefes nefessiz kalmak ancak bunu bildiği halde inatlaşıyor altüst olan ve tüm benliğini yalpalayan bu keskin döngüyle"