Kimsenin benim için bir şey yaparken kendini zorunda hissetmesini istmem, “senin için yaptım, sizler için bu hayata katlanıyorum.”. Cümlelerinin altında ezilmek istemem. Bir dönem eziliyordum artık duymuyorum bu cümleleri.Çünkü biliyorum ki herkes özünde her şeyi kendisi için yapar. Bazılarının fedakarı oynamak hoşuna gider, bazıları egosu için yapar bunu, bazıları özünde iyi bir insan olabilmek için ama yine neticede kendisi için. Mesela seni sevdiğini söyleyenler de aslında seni sevmeyi kendine yakıştırdığından seviyordur , sevgilerimiz bile özünde kendimiz için bir şekilde.
şikayet etmek ya da başkalarını suçlamak her zaman çok kolay olmuştur .. Gerçeklerle yüzleşecek ve mücadele edecek kadar cesareti olmayanlar hep diğerlerini bahane ederler hayatlarına,olduramadıklarına... Artık buna inanıyorum ve bu bilinçle yaşıyorum. Beyhan Budak’ın çok güzel bir lafı var . Dünyadaki bütün ilişkiler çıkar ilişkileri üzerine kuruludur ve sen bunu bilerek de mutlu olabilirsin!. İlk okuduğumda çok tuhafıma gitmişti ama o kadar haklı ki.Örneğin insan sevilmek için sever, evet yaptığımız iyilikleri karşılık beklemeden yaparız ama alacağımız ufak bir teşekkür içten içe ruhumuzu okşar mesela. Yani en masum iyilikler bile özünde kişinin kendi şahsına bir çıkar barındırıyor:)